Wat is het toch lastig om los te laten, zeker als het iemand is waar je veel van houdt.

Op dit moment is onze hond Lizzy ernstig ziek en zijn we met de laatste mogelijkheden bezig om haar leven nog enigszins aangenaam te laten zijn. Er gaat binnenkort een moment komen dat we moeten besluiten haar te laten gaan. Vanuit rationeel oogpunt is dat alleen vele malen makkelijker te zeggen dan te doen vanuit mijn hart.

Loslaten is een thema dat in een ieders leven zo af en toe een rol speelt. Het komt en gaat en meestal is het op onverwachte momenten. Hoe komt het nu dat loslaten zo lastig is? Vanuit mijn oogpunt is dat, omdat het onnatuurlijk is om dat wat je dierbaar is niet meer bij je te willen houden.  Diegene wil je niet kwijt en daarom houd je hem/haar juist extra (hard) vast. Emotie en gevoel spelen hierin een belangrijke rol, waardoor je soms dingen doet tegen beter weten in.

Ook het loslaten van dat wat energie vreet kan lastig zijn. Dat is eigenlijk heel gek, want je wilt negatieve ballast toch liever kwijt zijn? Toch is het zo dat ook negatieve dingen jou iets kunnen opleveren. Dat wordt ook wel tweede winst genoemd. Hiermee bedoel ik dat het jou, ondanks dat het negatief is, iets oplevert. De winst is dat het voldoet aan een behoefte die je hebt, een behoefte die je graag vervult wil hebben.

Een voorbeeld is die vriend(in) die jou veel energie kost en waar het in elk gesprek dat je samen hebt, het alleen over hem/haar gaat. Afscheid nemen van deze vriendschap, dus loslaten, kan je niet. Je kan dit niet, omdat het ook heel fijn is dat je een iemand hebt, die heel af en toe ook naar jou luistert, toch? Deze vriend(in) voldoet aan een behoefte die jij nodig hebt, namelijk je hebt iemand waardoor je niet alleen bent en voelt. Als je ontdekt dat het om deze behoefte gaat, kan je deze ook anders gaan invullen en kan je de vriendschap wel loslaten.

Loslaten kan je zien als een beslissing nemen die soms onomkeerbaar is en daardoor kan hij beangstigend voelen. Een goede mix is om vanuit het hoofd te luisteren naar jouw hart en mild te zijn voor jezelf. Verdriet om dat wat je laat gaan mag er zijn. Een dierbare laten gaan maakt je kwetsbaar. Dat is niet erg, want deze kwetsbaarheid zorgt er ook voor dat je krachtig en vol liefde in het leven staat voor jezelf én anderen.