Feedback, een prachtig leerinstrument, maar oh zo confronterend. Vandaag van een vriendin feedback gekregen op hoe ik overkom op haar. En ik kan je vertellen, dat was niet leuk om te lezen. Mijn eerste reactie was boosheid, terug willen ‘slaan’, roepen: Oh wat oneerlijk het is niet waar, maar vooral terugtrekken in een hoekje en huilen, heel hard huilen. Ik weet dat haar advies goed bedoeld is, want zo is zij. Alleen het voelde wel als een stomp in mijn maag. Als de eerste emoties zijn gezakt en ik wat rustiger ben, lees ik haar berichtje nog een keer én nog een keer én nog een keer. “Wat raakt mij nu zo en waarom raakt het mij?” vraag ik mij af, want ik herken wel het één en ander in dat wat zij zegt. Ik denk dat het mij raakt, omdat het voelt alsof ik afgewezen word en dat ik niet goed genoeg ben. Een oud gevoel dat ik vroeger als kind, puber en jong volwassene regelmatig had.
Ik was en ben nog altijd heel hard bezig om alles zo goed mogelijk te doen. Ik stel hoge eisen aan mijzelf en deze onbewust ook aan anderen. Hierdoor kan ik op momenten soms afstandelijk overkomen. Dan mist men de natuurlijke warmte en betrokkenheid van mij, van Els. En die is er wel, alleen op deze momenten zit ik meer in mijn hoofd en minder in mijn hart/gevoel.
Feedback krijgen is dat je weer eens met je neus op de feiten wordt gedrukt en in de spiegel kijkt en een reflectie ziet die je niet altijd wilt zien. Ik vind het ontvangen van feedback en dit niet persoonlijk voelen soms heel lastig, zeker als het over mij als persoon gaat. Ik probeer mij er dan kranig doorheen te slaan en mijn rug recht te houden. Alleen dat is een overlevingsstrategie en daar leer ik niks van. Feedback is een signaal dat ik aan de bak moet! Mijn kracht ligt dan vooral in het feit dat ik de feedback durf te ontvangen, rustig dooradem en niet gelijk in de verdediging schiet door mijzelf te verantwoorden, maar op onderzoek uitga. “Wat kan ík hiervan leren?” en “Wat kan ík anders doen?” zijn de vragen die ik mijzelf dan stel en wil onderzoeken. Met als doel hier sterker uit te komen en mijzelf verder te ontwikkelen. En zo af en toe lukt het mij niet om dit alleen te doen en dan helpt een goed gesprek of twee!